Polska powieściopisarka, autorka romansów z życia wyższych sfer.

(z domu Mniszek-Tchorznicka, primo voto Chyżyńska,secundo voto Rawicz Radomyska) 

ur. 24 maja 1878 roku w majątku Kurczyce na Wołyniu; zm. 18 marca 1943 w Sabniach

Córka Michała i Marii. Otrzymała gruntowne wykształcenie domowe. Mając 19 lat, wyszła za mąż za Władysława Chyżyńskiego. Z mężem przeniosła się do Platerowa na Litwę. Tam powstał pomysł „Trędowatej” – powieści osadzonej w świecie arystokracji. W 1903 roku, po śmierci męża, przyjechała z dwiema córkami do majątku rodziców w Sabniewie koło Sokołowa Podlaskiego. Tam po zakochała się w ziemianinie Adolfie Lortschanie – pierwowzorze tytułowej postaci powieści „Panicz” (1912).

Dwa tomy debiutanckiej powieści „Trędowata” ukazały się w 1909 r. Rękopis recenzował Bolesław Prus, który był przyjacielem z dzieciństwa stryja Mniszkówny.

W 1910 r. pisarka wyszła za mąż za Antoniego Rawicz Radomyskiego i wyjechała do Rogal pod Łukowem. Tam urodziły się córki pisarki – bliźniaczki. W Rogalu powstały kolejne powieści. Niebawem mieszkała w majątku Kuchary w Płockiem, koło Drobina, skąd w 1939 roku z córkami Niemcy ją wyrzucili. 

Po II wojenie światowej powróciła do Sabni. Pochowana jest w miejscowości Zembrów, na rodzinnym cmentarzu Mniszek-Tchorznickich i Moniuszków.

W 1951 r. wszystkie utwory Mniszkówny zostały objęte zapisem cenzury, na którego mocy jej twórczość podlegały natychmiastowemu wycofaniu z bibliotek.

(źródło: wikipedia)